Showing posts with label Hill of Crosses. Show all posts
Showing posts with label Hill of Crosses. Show all posts

Διασχίζοντας τα σύνορα Λετονίας – Λιθουανίας και περίπου 12 χιλιόμετρα πριν τη μικρή επαρχιακή πόλη Siauliai, συναντήσαμε το θρυλικό «Hill...

O θρυλικός Λόφος των Σταυρών στη Λιθουανία: Hill of Crosses [GR]

Διασχίζοντας τα σύνορα Λετονίας – Λιθουανίας και περίπου 12 χιλιόμετρα πριν τη μικρή επαρχιακή πόλη Siauliai, συναντήσαμε το θρυλικό «Hill of Crosses» - στα λιθουανικά «Kryžių Kalnas». Είχα ακούσει αρκετά για αυτό τον ιερό τόπο πριν τον επισκεφθώ, αλλά, για να είμαι ειλικρινής, ο χώρος είναι πολύ μεγαλύτερος από όσο φανταζόμουν. Βρίσκεται στη μέση μιας τεράστιας αγροτικής έκτασης και ο λόφος μοιάζει να εμφανίζεται από το πουθενά.

Αν και οι διαστάσεις του «Λόφου των Σταυρών» είναι περίπου 60 μέτρα μήκος και 60 μέτρα πλάτος, ο αριθμός των σταυρών είναι άγνωστος. Εκτιμάται από διακόσιες χιλιάδες έως μισό εκατομμύριο, κάθε μεγέθους, υλικού και σχεδίου. Με τα χρόνια στο λόφο δεν τοποθετήθηκαν μόνο σταυροί, αλλά και μερικά γιγαντιαία αγάλματα του Χριστού, σκαλισμένες ξύλινες φιγούρες Λιθουανών ηρώων, χιλιάδες μικροσκοπικοί σταυροί και άλλες προσφορές πιστών. Το σίγουρο είναι πως πρόκειται για μοναδικά αριστουργήματα της λιθουανικής λαϊκής τέχνης.



Η απαρχή της τοποθέτησης των σταυρών δεν είναι βέβαιη χρονικά, δεδομένου ότι χρονολογείται από τον 14ο αιώνα. Πιστεύεται ότι οι πρώτοι σταυροί που φυτεύτηκαν στο λόφο ήταν από τους συγγενείς των θυμάτων μετά την εξέγερση του 1831 και του 1863 κατά του Ρώσου τσάρου, καθώς οι οικογένειες δεν μπορούσαν να εντοπίσουν τα σώματα των ανταρτών ή δεν μπορούσαν να τους προσφέρουν μια σωστή τελετή ταφής.


Μερικοί σταυροί ανεγέρθηκαν σε μνήμη ανθρώπων που απελάθηκαν στη Σιβηρία κατά τη σοβιετική περίοδο. Κατά τη διάρκεια αυτής που η θρησκεία απαγορεύτηκε, ο λόφος θεωρήθηκε ως σύμβολο αντίθετο στη σοβιετική ιδεολογία, οπότε οι σταυροί γκρεμίστηκαν, ενώ ο λόφος ισοπεδώθηκε αρκετές φορές.

Παρ 'όλα αυτά, όσο περισσότερο οι σοβιετικοί προσπαθούσαν να καταστρέψουν το χώρο, τόσο περισσότερο οι Λιθουανοί έφερναν νέους σταυρούς, ακόμα και κατά τη διάρκεια της νύχτας, παρά τον μεγάλο κίνδυνο να συλληφθούν από την KGB ή το σοβιετικό στρατό που επιτηρούσε την περιοχή.


Τελικά, ο λόφος στάθηκε μέσα στα χρόνια ως μνημείο αντίστασης απέναντι στο κομμουνιστικό καθεστώς. Αφού λοιπόν η Λιθουανία πέρασε τον Γολγοθά που οδήγησε στην ανεξαρτησία της, ο χώρος προσκυνήματος εξελίχθηκε από ένα πεδίο συνώνυμο με την καταπίεση και τα βάσανα, σε μια διαχρονική εικόνα της εθνικής ταυτότητας και της θρησκευτικότητας της Λιθουανίας.



Riding through the Latvian – Lithuanian «borders», some 12 km before the small provincial town of Siauliai we came across the legendary Hi...

Hill of Crosses: Lithuanian timeless icon [EN]

Riding through the Latvian – Lithuanian «borders», some 12 km before the small provincial town of Siauliai we came across the legendary Hill of Crosses - in Lithuanian «Kryžių Kalnas». I have heard of this sacral place long before I ever visited it, but, to be honest, the site was far larger than I had imagined. Situated in the middle of a vast area of grass fields, the hill rises like out of nowhere.

Although its dimensions are around 60 meters long and 60 meters wide, the number of the crosses is unknown. It is estimated from 200,000 up to half million of every size, material and design. Over the years on the Hill are not only brought crosses, but also some gigantic statues of Jesus Christ, paintings of Lithuanian heroes, thousands of tiny crucifixes and other offerings. The sure thing is, they are unique artifacts of Lithuanian folk-art.


The origin of the practice of planting crosses is not certain as it dates back to the 14th century. It is believed that the first crosses were left on the Hill by the relatives of the victims after the rebellion of 1831 and 1863 against the Russian tsar, as families couldn’t locate the bodies of the rebels or couldn’t offer them a proper burial ceremony.


Some crosses are also memorials for people that were deported to Siberia in Soviet times. During the Soviet era when religion was forbidden, the Hill was considered a symbol opposing the Soviet ideology, so the crosses were brought down and the hill was bulldozed and leveled several times.

Nevertheless, the more the site was crushed, the more the Lithuanian people were bringing new crosses, even at nights, despite the great risk of getting arrested by the KGB or the Soviet army who were guarding the area.


Eventually, the Hill stood for as the memorial of resisting the communist regime. After Lithuania passed the Golgotha leading to independence, the pilgrimage site developed from a field synonymous to oppression and sufferings to a timeless icon of Lithuania’s national identity and religiousness.