Most of the times going for a ride is really easier than you originally thought. A general idea of destination, but mainly the mood for expl...

Most of the times going for a ride is really easier than you originally thought. A general idea of destination, but mainly the mood for exploration and adventure is usually enough. Since the wider area of southeastern Serbia was relatively unknown to me, the province around the small town of Bela Palanka came under my 'riding microscope'. The truth is that we always cross southern Serbia by main roads, aiming to reach the heart of the Balkans soon.

Note: I suggested exchanging my BMW Gs 1200, mod. 2005 with one of his animals and he considered it unfair.

A video of mine (set to 1080p and then press all buttons available.. you know.. like, share, etc), which captures the best moments of the ride:

S c o u t i n g   S o u t h   S e r b i a

In particular, from Thessaloniki i arrived in Vranje, Serbia, moving mainly on the E-75 highway.

Then, to the town of Bela Palanka, through dirt roads which run parallel to the local roads 231 and 232. It is impossible for me to accurately reconstruct the route, since i was definitely lost due to heavy rain.

Bela Palanka. Short break for a cofee (..maybe a beer, too).

Next stop to my favorite city of Nis.

In previous rides i had visited the main points of interest of the city, (you can read more about the city of Nis in my posts From Nis to Sarajevo: a ride through recent history and Alone in central Balkans), so the chapel that houses the «Skull Tower» («Cele Kula», serbian: Ћеле-кула) could not be ruled out. I consider it absolutely indicative of the level of a culture, how the winner treats the loser, after an armed conflict.

Night walk by the river Vardar, in the city of Skopje.

Next day i returned via the international highway.

ps: Although i do not like the postscripts, i am tempted because i can only add to my foreword that among those things that guarantee a successful ride, are good friends.

Lazaros, thanks for the company.

Τις περισσότερες φορές το να πας μια καλή βόλτα είναι πραγματικά ευκολότερο από όσο αρχικά μπορεί να πιστεύεις. Μια γενική ιδέα προορισμού, ...

Τις περισσότερες φορές το να πας μια καλή βόλτα είναι πραγματικά ευκολότερο από όσο αρχικά μπορεί να πιστεύεις. Μια γενική ιδέα προορισμού, μα κυρίως η διάθεση για εξερεύνηση και περιπέτεια είναι συνήθως αρκετά. Σε αυτές τις περιπτώσεις συγκαταλέγεται αυτή η εξόρμηση και, αφού η ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Σερβίας μου ήταν σχετικά άγνωστη, μπήκε στο ταξιδιωτικό μου μικροσκόπιο η επαρχία γύρω από τη μικρή πόλη Bela Palanka. Η αλήθεια είναι πως τη νότια Σερβία τη διασχίζουμε σχεδόν πάντα από μεγάλους δρόμους, με στόχο να φτάσουμε σύντομα βορειότερα στην καρδιά των Βαλκανίων.

Σημείωση: πρότεινα ανταλλαγή BMW Gs 1200, mod. 2005 με ένα από τα ζώα του και θεωρούσε ότι τον κλέβω.

Ακολουθεί ένα βίντεο μου (1080p), που αποτυπώνει τις καλύτερες στιγμές της διαδρομής.

S c o u t i n g   S o u t h   S e r b i a

Ειδικότερα, από τη Θεσσαλονίκη έφτασα στο Vranje της Σερβίας κινούμενος κυρίως στον αυτοκινητόδρομο Ε-75.

Στη συνέχεια, μέχρι την πόλη Bela Palanka, μέσω διάφορων χωματόδρομων οι οποίοι απλώνονται παράλληλα με τις τοπικές οδούς 231 και 232. Μου είναι αδύνατο να ανασυνθέσω με ακρίβεια τη διαδρομή, μιας και σίγουρα χάθηκα, λόγω βροχής.

Bela Palanka. Σύντομη στάση για καφέ (..ίσως και καμιά μπύρα).

Σειρά είχε η επίσκεψη στην αγαπημένη πόλη Nis.

Σε προηγούμενες βόλτες είχα επισκεφτεί τα κυριότερα σημεία ενδιαφέροντος της Nis, (μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για την πόλη στη δημοσίευσή μου Από το Νίς στο Σεράγεβο: Μια βόλτα στην πρόσφατη ιστορία και στη δημοσίευσή μου Alone in central Balkans), οπότε το παρεκκλήσι που στεγάζει τον «Πύργο των Κρανίων» («Cele Kula», σερβικά: Ћеле-кула) δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί. Θεωρώ απόλυτα ενδεικτικό του επιπέδου ενός πολιτισμού, το πως μεταχειρίζεται ο ηττημένος από τον νικητή, μετά από μια ένοπλη αναμέτρηση.

Νυχτερινή βόλτα στον ποταμό Βαρδάρη, στην πόλη Skopje.

Η επιστροφή την επόμενη ημέρα έγινε από τον διεθνή αυτοκινητόδρομο.

Υγ: Αν και δεν μου αρέσουν τα υστερόγραφα, μπαίνω στον πειρασμό διότι δεν μπορώ παρά να προσθέσω στο προλογικό μου κομμάτι πως ανάμεσα σε εκείνα που εγγυώνται μια πετυχημένη βόλτα, είναι και οι καλοί φίλοι.

Λάζαρε, σε ευχαριστώ για την παρέα.